Ik mis haar energie nog steeds en denk aan hoe het had kunnen zijn...
VERLIES 20-10-1996 
25 jaar zonder jou. En nog steeds zie ik je fietsen, hoor ik je
lach en verdwijn ik in je vertrouwde blauwe ogen
.
Ik was 17 jaar, toen mijn zus Maaike op 19 jarige leeftijd verongelukte. Na een onvergetelijke vakantie in Spanje, kregen we op de terugreis een vreselijk busongeluk. Een dag
die mijn wereld op zijn kop zette en tegelijkertijd kleurde. Althans, dat kan ik nu opschrijven. Want hoe kan het je leven kleuren?
Het heeft me letterlijk gevormd naar de vrouw die ik nu ben en hoe ik in het leven sta. Welke keuzes ik maak, het werk wat ik met passie doe en hoe ik vanuit liefde wil
verbinden met anderen.
Op die dag heb ik gevoeld, gezien en ervaren dat het leven in één seconde voorbij kan zijn. Zo kwetsbaar als wij mensen zijn in deze grote wereld. Dat maakt dat ik alles uit
het leven wil halen. Voor mij is het te kostbaar om me te laten leven.
Ik mis haar energie nog steeds en denk vaak aan hoe het had
kunnen zijn. En tegelijkertijd is ze nog zo levendig in
iedereen die haar lief had.
Op 20 oktober verloor ik mijn zus en tegelijkertijd
ontmoette ik de liefde van mijn leven. Hij hield mij als
eerste vast toen ik mijn zus levensloos zag liggen. Hij
heeft me nooit meer losgelaten en heeft me weer laten
stralen.
Jeroen, deze dag verbindt jou met mij...door al het
verdriet heen. Ben zo dankbaar dat jij er in alles voor mij
bent. Ik hou intens van je
Liefs Kim